Prawo pracy nakazuje pracodawcom ewidencjonować czas pracy swoich zatrudnionych. Niezależnie od ilości zatrudnionych pracowników, osoba zatrudniająca ich musi stworzyć i na bieżąco prowadzić ewidencję zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, dla osób świadczących pracę na podstawie umowy o pracę, mianowania, powołania lub wyboru. Jak wygląda poprawna ewidencja czasu pracy
Każdy pracodawca, zatrudniający nawet jednego pracownika, ma obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy. Pracownikiem jest nie tylko osoba zatrudniona na umowę o pracę, ale także na podstawie mianowania, powołania, wyboru oraz spółdzielczej umowy o pracę. Ewidencja powinna być prowadzona tak, aby na jej podstawie możliwe było ustalenie i wypłacenie pracownikowi wynagrodzenia w prawidłowej wysokości oraz udzielenie odpowiedniej liczby dni wolnych od pracy. Karta ewidencji czasu pracy powinna umożliwiać ewidencję godzin przepracowanych w niedziele, święta, dni wolne wynikające z przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy oraz w dni wolne udzielone w zamian za tę pracę. Należy pamiętać, że to, czy np. zapewniono pracownikowi odpowiednią liczbę dni wolnych od pracy z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy lub czy zrekompensowano mu pracę w godzinach nadliczbowych, może być zweryfikowane przez inspektora Państwowej Inspekcji Pracy w postępowaniu kontrolnym. Pracodawca, który narusza przepisy dotyczące rozliczania czasu pracy oraz nie prowadzi ewidencji czasu pracy, popełnia wykroczenie zagrożone karą grzywny od 1 tys. zł do 30 tys. zł (art. 281 pkt 5 i pkt 6 Kodeksu pracy).Przykładowy wzór prawidłowo prowadzonej ewidencji czasu pracy.@RY1@i65/2011/013/@RY2@Do tak prowadzonej imiennie dla każdego pracownika ewidencji czasu pracy należy dołączać wnioski o udzielenie czasu wolnego w zamian za czas przepracowany w godzinach prawidłowo prowadzonej ewidencji czasu pracy@RY1@i65/2011/013/@RY2@Wzór wniosku o udzielenie czasu wolnego w zamian za pracę w godzinach nadliczbowych@RY1@i65/2011/013/@RY2@Czy ewidencja czasu pracy musi być podpisana przez pracownikaPracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracownika samodzielnie i nie ma obowiązku konsultować jej treści z pracownikiem. Poza tym przepisy prawa pracy nic nie mówią o obowiązku podpisania ewidencji czasu pracy przez pracownika. Zatem żądanie pracodawcy złożenia podpisu w celu jej uwiarygodnienia czy potwierdzenia nie znajduje uzasadnienia w przepisach prawa, co oznacza, że pracownik nie musi podpisywać karty ewidencji czasu wielu pracodawców wprowadza taki zwyczaj, aby w przyszłości uniknąć nieporozumień chociażby co do liczby nadgodzin. Takie postępowanie nie będzie nieprawidłowe. Pracownik składając swój podpis potwierdza, że zapisy zawarte w ewidencji są zgodne ze stanem nie musi podpisywać karty ewidencji czasu w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji czasu pracyIstnieją pewne różnice w zakresie sposobu prowadzenia ewidencji czasu pracy dla poszczególnych pracowników. Dla niektórych z nich pracodawca nie musi prowadzić ewidencji godzin dla których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji godzin pracy@RY1@i65/2011/013/@RY2@Katalog pracowników, którym nie ewidencjonuje się godzin pracy, jest zamknięty i nie może być interpretowany rozszerzająco. Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania godzin pracy nie jest równoznaczne ze zwolnieniem z konieczności prowadzenia ewidencji czasu pracy. Ewidencja czasu pracy takich pracowników będzie wyglądała tak samo, jak pozostałych pracowników, poza liczbą przepracowanych godzin w poszczególnych dniach, która nie będzie wykazywana. Dzień przepracowany przez takiego pracownika może być oznaczony np. symbolem „ob.”, co oznacza, że pracownik był obecny w z obowiązku ewidencjonowania godzin pracy niektórych grup pracowników nie zwalnia pracodawcy z obowiązku prowadzenia dla tych pracowników ewidencji czasu powyższych zasad istnieje wyjątek dotyczący kierowców, dla których w ewidencji czasu pracy należy wykazywać liczbę godzin pracy w poszczególnych dniach, bez względu na system czasu pracy, w którym są zatrudnieni, w tym także dla zatrudnionych w systemie zadaniowego czasu pracy (art. 25 ustawy o czasie pracy kierowców).Zobacz także: Czas pracy 2014Co grozi za nierzetelne prowadzenie ewidencji lub jej brak Jeśli pracodawca nie prowadzi ewidencji czasu pracy, może zostać ukarany przez inspektora pracy. Naruszenie przepisów o czasie pracy lub nieprowadzenie ewidencji stanowi wykroczenie przeciw prawom pracowniczym, którego konsekwencją może być nałożenie mandatu przez inspektora PIP w formie grzywny w wysokości maksymalnie 2 tys. zł. Jeżeli pracodawca ukarany co najmniej dwukrotnie za wykroczenie przeciwko prawom pracownika określone w Kodeksie pracy popełnia w ciągu 2 lat od dnia ostatniego ukarania ponownie wykroczenie, inspektor pracy może w postępowaniu mandatowym nałożyć grzywnę w wysokości do 5 tys. zł (art. 96 § 1a i 1b Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia).Inspektor może również wystąpić z własnej inicjatywy do sądu o nałożenie kary grzywny na pracodawcę w wysokości od 1 tys. zł do 30 tys. zł (art. 281 pkt 5 i pkt 6 Kodeksu pracy).Jeżeli pracodawca fałszuje ewidencję w celu ukrycia rzeczywistej liczby godzin przepracowanych przez pracownika, wówczas naraża się na złożenie doniesienia przez inspektora, a tym samym wniosku do prokuratury o podejrzenie popełnienia przestępstwa. Fałszowanie ewidencji może stanowić przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów lub poświadczenia nieprawdy, które są zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 ewidencji czasu pracy nie zwalnia pracodawcy z obowiązku udowodnienia w razie sporu, że pracownik nie wykonywał pracy w godzinach nadliczbowych. Sąd w takich sytuacjach dopuszcza inne dowody w sprawie, takie jak książka wejść i wyjść, odczyty z kart magnetycznych (tj. elektronicznego systemu potwierdzania obecności), indywidualne zapiski pracownika, jak również zeznania jaki okres należy sporządzać i komu udostępniać ewidencję Obowiązujące przepisy nie rozstrzygają, jaki okres powinna obejmować ewidencja czasu pracy. Niektórzy praktycy uważają, że ewidencja powinna być tworzona na obowiązujący pracownika okres rozliczeniowy. Brakuje jednak przepisów, które potwierdzałyby takie stanowisko, w związku z czym to pracodawcy pozostawia się swobodę decydowania, na jaki okres będzie sporządzał ewidencję. Z uwagi na konieczność prawidłowego ustalania wysokości wynagrodzenia, które powinno być wypłacane co najmniej raz w miesiącu, PIP wskazuje, że najwygodniej i najpraktyczniej jest prowadzić ewidencję organem kontroli, jakim jest PIP, również pracownik ma prawo wglądu do swojej ewidencji czasu pracy na każde żądanie (art. 149 § 1 Kodeksu pracy). Wgląd pracownika do ewidencji może polegać na przedłożeniu oryginalnego dokumentu do zapoznania się z nim, sporządzeniu odpisu ewidencji lub zrobieniu jej kserokopii. Pracodawca powinien spełnić takie żądanie pracownika. Polecamy serwis: Czas pracyJak długo przechowywać ewidencję czasu pracyW obowiązujących przepisach prawa pracy nie określono wprost, jak długo powinna być przechowywana ewidencja czasu pracy. W praktyce występuje kilka interpretacji dotyczących długości okresu jej przechowywania. Zgodnie z nimi, ewidencję czasu pracy należy przechowywać:50 lat, uznając ewidencję za dokumentację pracowniczą, którą należy przechowywać przez taki czas (§ 8 rozporządzenia w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji... w zw. z art. 51u ustawy o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach),5 lat, uznając, że ewidencja czasu pracy jest dokumentem służącym do naliczania wynagrodzeń za pracę, jej okres przechowywania jest taki sam, jak dla takiej dokumentacji. Dokumentację płacową, w tym materiały źródłowe do obliczania wysokości płac, należy przechowywać przez okres 5 lat (załącznik nr 2 do rozporządzenia w sprawie postępowania z dokumentacją, zasad jej klasyfikowania i kwalifikowania oraz zasad i trybu przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych),3 lata, ponieważ roszczenia ze stosunku pracy przedawniają się z upływem tego okresu (art. 291 § 1 Kodeksu pracy).Zdaniem większości ekspertów prawa pracy, przechowywanie ewidencji czasu pracy przez okres dłuższy niż 3 lata nie jest konieczne, gdyż z upływem tego okresu roszczenia pracownicze przedawniają się. Dlatego 3-letni okres przechowywania ewidencji czasu pracy należy uznać za czasu pracy w formie papierowej czy elektronicznejNie istnieją szczegółowe regulacje co do formy, w której ma być prowadzona ewidencja czasu pracy. Co do zasady, powinna być ona prowadzona w formie karty, co może wskazywać na konieczność jej prowadzenia w formie papierowej. W praktyce spotykamy się również z elektronicznym sposobem prowadzenia ewidencji. Tę formę należy uznać za dopuszczalną pod warunkiem, że w razie potrzeby możliwe będzie sporządzenie jej wydruku. Wydruk należy na każde żądanie udostępniać pracownikowi oraz organowi kontrolującemu, jak np. inspektorowi PIP, który będzie przeprowadzał kontrolę w zakładzie pytanie: Forum Kadry - Czas pracyNajważniejsze zasady dotyczące prowadzenia ewidencji czasu pracy:Ewidencję czasu pracy należy prowadzić odrębnie dla każdego pracownika, bez względu na liczbę pracowników zatrudnionych w zakładzie należy prowadzić dla pracowników zatrudnionych w zadaniowym systemie czasu pracy, zarządzających oraz otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe i/lub za pracę w porze nocnej. Ich ewidencja nie zawiera jedynie liczby przepracowanych godzin w poszczególnych ewidencji dla pracowników młodocianych należy uwzględniać odrębnie czas pracy młodocianego przy pracach wzbronionych, których wykonywanie jest dla niego dozwolone w celu odbycia przygotowania można odmówić inspektorowi PIP oraz pracownikowi wglądu do ewidencji. Pracownik na każde żądanie może sporządzać odpisy ze swojej należy sporządzać zgodnie ze stanem faktycznym. Niezgodne i nierzeczywiste zapisy w ewidencji są fałszowaniem dokumentu, co jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 jest dowodem w sprawie roszczenia pracownika o wypłatę wynagrodzenia za pracę w nadgodzinach. Brak ewidencji nie zwalnia pracodawcy z obowiązku udowodnienia innego stanu faktycznego niż przedstawia prawna: art. 2, art. 85, art. 128 § 2 pkt 2, art. 140, art. 149 § 1 i § 2, art. 1512, art. 281 pkt 5 i pkt 6, art. 291 § 1 Kodeksu pracy,art. 25 ustawy z 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców ( Nr 92, poz. 879 ze zm.),§ 8 pkt 1, § 8a rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 28 maja 1996 r. w sprawie zakresu prowadzenia przez pracodawców dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz sposobu prowadzenia akt osobowych pracownika ( Nr 62, poz. 286 ze zm.),załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Kultury z 16 września 2002 r. w sprawie postępowania z dokumentacją, zasad jej klasyfikowania i kwalifikowania oraz zasad i trybu przekazywania materiałów archiwalnych do archiwów państwowych ( Nr 167, poz. 1375),art. 51u ustawy z 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach ( z 2011 r. Nr 123, poz. 698 ze zm.),art. 96 § 1a i § 1b Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia,art. 270 § 1 Kodeksu karnego,§ 2 i § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 24 sierpnia 2004 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich zatrudniania przy niektórych z tych prac ( Nr 200, poz. 2047 ze zm.).
Dokumenty potwierdzające, że Twoja firma zatrudniała przynajmniej 2 obywateli polskich lub cudzoziemców uprawnionych do wykonywania pracy na terytorium RP na czas nieokreślony i w pełnym wymiarze czasu pracy, min. przez 1 rok przed złożeniem wniosku, np. umowy o pracę oraz potwierdzenie o odprowadzanych składkach ZUS za cały okres
Jednym z podstawowych obowiązków pracodawcy jest prowadzenie ewidencji czasu pracy dla osób zatrudnionych na podstawie umów o pracę. Celem jej prowadzenia jest prawidłowe ustalenie wynagrodzenia pracownika i innych świadczeń związanych ze stosunkiem pracy. Jak wygląda prawidłowo prowadzona ewidencja czasu pracy? Obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. Rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie dokumentacji pracowniczej, dalej: rozporządzenie, w § 6 ust. 1 określa katalog dokumentów dotyczących ewidencjonowania czasu pracy. Jednym z tych dokumentów jest ewidencja czasu pracy (do końca 2018 r. była to karta ewidencji czasu pracy) prowadzona dla każdego pracownika indywidualnie. Od 1 stycznia 2019 r. do dokumentacji pracowniczej zalicza się dokumenty dotyczące ewidencjonowania czasu pracy, w tym ewidencję czasu pracy. Ewidencja czasu pracy powinna zawierać informacje o: liczbie przepracowanych godzin oraz godzinie rozpoczęcia i zakończenia pracy; liczbie godzin przepracowanych w porze nocnej; liczbie godzin nadliczbowych; liczbie godzin dyżuru oraz godzinie rozpoczęcia i zakończenia dyżuru, ze wskazaniem miejsca jego pełnienia; dniach wolnych od pracy, z oznaczeniem tytułu ich udzielenia; ustawowych zwolnień od pracy, ze wskazaniem podstawy prawnej ich udzielenia i oznaczeniem wymiaru; innych usprawiedliwionych nieobecności w pracy, ze wskazaniem ich rodzaju i wymiaru; nieusprawiedliwionych nieobecnościach w pracy, z oznaczeniem ich wymiaru; czasie pracy pracownika młodocianego przy pracach wzbronionych młodocianym, których wykonywanie jest dozwolone w celu odbycia przez nich przygotowania zawodowego (§ 6 ust. 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia). Wprowadzone zmiany dotyczące wskazania w ewidencji czasu pracy liczby przepracowanych godzin w poszczególnych dobach oraz godzin rozpoczęcia i zakończenia pracy mają służyć kontroli przestrzegania przepisów o dobie pracowniczej. Od 1 stycznia 2019 r. w ewidencji czasu pracy należy również podać liczbę godzin dyżuru oraz godzin rozpoczęcia i zakończenia, ze wskazaniem na miejsce jego pełnienia. Informacje te pozwalają określić, czy nie zostało naruszone prawo pracownika do 11-godzinnego nieprzerwanego dobowego odpoczynku. Przepisy wymagają także zamieszczenia w ewidencji czasu pracy rodzaju i wymiaru zwolnień od pracy oraz innych usprawiedliwionych nieobecności w pracy, jak też wymiaru nieobecności nieusprawiedliwionej. Ponadto w przypadku dni wolnych od pracy wymagane jest wskazanie tytułu ich udzielenia (np. dzień wolny z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, dzień wolny za pracę w niedzielę lub święta). W ewidencji czasu pracy nie należy zamieszczać informacji związanych z ubieganiem się o urlop wypoczynkowy i korzystaniem z niego. Uproszczona ewidencja Ewidencja czasu pracy podlega ograniczeniu względem pracowników określonych w art. 149 § 2 Ustawy Kodeks pracy, dalej: kp, czyli: objętych systemem zadaniowego czasu pracy, zarządzających zakładem w imieniu pracodawcy, otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub za pracę w porze nocnej. Uproszczenie ewidencji czasu pracy w przypadku tych pracowników polega na braku obowiązku ewidencjonowania godzin pracy. Prowadzenie ograniczonej ewidencji nie zwalnia pracodawcy z pozostałych wymogów związanych z jej prowadzeniem. Zobowiązany jest wykazywać: dni wolne, ze wskazaniem tytułu ich udzielenia; rodzaj i wymiar zwolnień od pracy; rodzaj i wymiar innych usprawiedliwionych nieobecności w pracy i wymiar nieusprawiedliwionych nieobecności w pracy. Uproszczona ewidencja czasu pracy nie zwalnia pracodawcy również z prowadzenia innej dokumentacji dotyczącej ewidencjonowania czasu pracy, wskazanej w § 6 pkt 1 lit. b–d rozporządzenia. Forma ewidencji czasu pracy Pracodawca może wybrać jedną z dwóch form prowadzenia ewidencji czasu pracy – papierową bądź elektroniczną. Prowadząc ewidencję czasu pracy w formie papierowej, pracodawca powinien zapewnić warunki, które pozwolą zabezpieczyć ewidencję czasu pracy przed zniszczeniem, uszkodzeniem lub utratą i dostępem osób nieupoważnionych. Powinno się to odbywać w szczególności przez zapewnienie w pomieszczeniu, w którym przechowywana jest ewidencja odpowiedniej wilgotności, temperatury i zabezpieczenie tego pomieszczenia przed dostępem osób nieupoważnionych. Natomiast ewidencja prowadzona w postaci elektronicznej musi spełniać wymagania określone w rozdziale 3 i 4 rozporządzenia. Okres przechowywania ewidencji czasu pracy Ewidencję czasu pracy pracodawca ma obowiązek przechowywać przez okres zatrudnienia, a także przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł, chyba że przepisy odrębne przewidują dłuższy okres przechowywania (art. 94 pkt 9b kp). Pracodawca, który nie prowadzi ewidencji czasu pracy, dopuszcza się wykroczenia przeciwko prawom pracownika (art. 281 pkt 6 kp) sankcjonowanego karą grzywny od 1000 do 30 000 zł. Podsumowanie Ewidencja czasu pracy jest jednym z elementów dokumentacji dotyczącej ewidencjonowania czasu pracy. Bez niej niemożliwe jest rozliczenie czasu pracy pracownika, a także naliczenie jego wynagrodzenia. Pracodawca zobowiązany jest do wykazywania w niej liczby przepracowanych godzin oraz godzin rozpoczęcia i zakończenia pracy. W ewidencji czasu pracy należy również określić zarówno rodzaj i wymiar zwolnień od pracy oraz innych usprawiedliwionych nieobecności w pracy, jak i wymiar nieobecności nieusprawiedliwionych. Ustawodawca zobowiązał pracodawcę także do podawania w ewidencji czasu pracy godzin rozpoczęcia i zakończenia odbytego przez pracownika dyżuru, a w przypadku dni wolnych wskazania tytułu ich udzielenia.
Ewidencję czasu pracy jest zobowiązany prowadzić każdy pracodawca i to niezależnie od tego, ilu pracowników zatrudnia. Dalej, prowadzenie ewidencji czasu pracy jest również niezależne od tego, w jakim systemie wykonują pracę zatrudnieni.W związku z powyższym, obowiązek ten ciąży na zatrudniającym od pierwszego dnia, w którym
Jak praca na etacie i działalność gospodarcza wpływa na składki ZUS? Jeżeli przedsiębiorca łączy prowadzenie działalności gospodarczej z równoczesnym zatrudnieniem na umowie o pracę i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie wyższe lub równe minimalnemu wynagrodzeniu za pracę w danym roku kalendarzowym, wówczas z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej obowiązkowo będzie podlegał tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu. Poznaj instrukcję generowania deklaracji oraz rozliczania składek za takiego klienta! Praca na etacie i działalność gospodarcza a wyrejestrowanie z ubezpieczeń Po rozpoczęciu zatrudnienia na etacie przez przedsiębiorce w pierwszej kolejności należy dokonać wyrejestrowania z ubezpieczeń społecznych, poprzez złożenie w ZUS deklaracji wyrejestrowującej ZUS ZWUA. Deklarację można wygenerować poprzez START » ZUS » DEKLARACJE ZGŁOSZENIOWE » DODAJ DEKLARACJĘ » ZGŁOSZENIE DO WYREJESTROWANIA Z UBEZPIECZEŃ (ZUS ZWUA). Następnie należy wybrać osobę, dla której ma być wygenerowana deklaracja. W rubryce “wyrejestrowanie od dnia” należy wpisać daty rozpoczęcia umowy o pracę. Jako kod przyczyny wyrejestrowania należy podać 600 - inna przyczyna wyrejestrowania. Dokładną instrukcję wypełnienia deklaracji można znaleźć w artykule Jak wypełnić ZUS ZWUA. Wygenerowaną deklarację należy przekazać do ZUS. Zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego Po wygenerowania deklaracji ZUS ZWUA należy utworzyć deklarację zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego na druku ZUS należy wygenerować w zakładce START » ZUS » DEKLARACJE ZGŁOSZENIOWE » DODAJ DEKLARACJĘ » ZGŁOSZENIE DO UBEZPIECZENIA ZDROWOTNEGO (ZUS ZZA). Deklarację ZWUA i ZZA należy wysłać nie później niż w ciągu 7 dni od daty zawarcia umowy o pracę. Obie deklaracje można wysłać do ZUS bezpośrednio z naszego systemu. Aby zostały przekazane w odpowiedniej kolejności należałoby przekazać je w zestawie, co wyjaśnione zostało w opracowaniu: Wysyłka zestawu deklaracji zgłoszeniowych ZUA, ZZA i ZWUA do ZUS. Deklaracja rozliczeniowa DRA W celu wygenerowania deklaracji ZUS DRA należy przejść do zakładki START » ZUS » DEKLARACJE ROZLICZENIOWE » DODAJ DEKLARACJĘ. Jeśli umowa o pracę zacznie obowiązywać w trakcie miesiąca, przy generowaniu deklaracji ZUS DRA należy skorzystać z opcji częściowe składki w celu proporcjonalnego naliczenia składek na ubezpieczenie społeczne. W okienko częściowe składki należy wprowadzić liczbę dni prowadzenia działalności w danym miesiącu (z uwzględnieniem sobót, niedziel oraz świąt) do momentu zawarcia umowy o pracę, czyli ilość dni za które przedsiębiorca powinien opłacić składki można pomniejszyć jedynie składki społeczne i Fundusz pracy. Składka zdrowotna jest niepodzielna i zawsze należy ją opłacać w całości. Praca na etacie i działalność gospodarcza - zmiana schematu opłacania składek Po wygenerowaniu ostatniej deklaracji rozliczeniowej DRA za okres, w którym przedsiębiorca podlegał ubezpieczeniu społecznemu, należy dokonać zmiany schematu opłacania składek w systemie poprzez USTAWIENIA » PODATKI » ZUS. W schemacie składek należy wybrać opcję: "Tylko zdrowotne", a jeśli przedsiębiorca ma prawo do opłacania preferencyjnych składek, wybiera opcję z dopiskiem "2-letnia ulga dla nowych firm", natomiast osoby korzystające ze składek od dochodu "Tylko zdrowotne - Składki od dochodu". W ten sposób w kolejnych miesiąca, w deklaracji DRA zostanie wyliczona jedynie składka zdrowotna. W systemie Wfirma dla biur rachunkowych dopełnisz wszystkich formalności związanych z przerejestrowaniem klienta z tytułu podjęcia pracy na etacie. Co więcej, system naliczy proporcjonalnie wartość składek w przypadku rozpoczęcia umowy w trakcie miesiąca. Pracodawcy prowadzą ewidencję czasu pracy odrębnie dla każdego pracownika. Taka ewidencja zawiera przede wszystkim informację o liczbie przepracowanych godzin w poszczególnych dniachProwadzenie ewidencji czasu pracy pracownika jest jednym z najważniejszych obowiązków pracodawcy. Czy pracodawcy mają obowiązek ewidencjonowania czasu pracy wszystkich pracowników? A co z tzw. kadrą kierowniczą albo osobami objętymi zadaniowym czasem pracy? Obowiązek ewidencjonowania czasu pracy pracowników nakłada na pracodawców art. 149 par. 1 kodeksu pracy, który jako cel tego działania wskazuje prawidłowe ustalenie wynagrodzenia pracownika oraz innych świadczeń związanych z pracą. Z kolei z treści par. 2 tego artykułu wynika, iż w stosunku do pracowników objętych systemem zadaniowego czasu pracy, pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz pracowników otrzymujących ryczałt za pracę w godzinach nadliczbowych lub w porze nocnej, pracodawca nie ma obowiązku ewidencjonowania godzin pracy. Podkreślenia wymaga, iż często spotkać się można z błędnym rozumieniem powyższego przepisu, prowadzącym do wniosku, że w stosunku do wymienionych w nim grup pracowników nie istnieje obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy. Zwracam uwagę, że art. 149 par. 2 należy odczytywać literalnie, a więc odnieść go do ewidencji godzin pracy, a nie do ewidencji czasu pracy (np. dni pracy). Przepis bowiem wyraźnie odróżnia w ramach ewidencji czasu pracy ewidencję godzin pracy. Powyższe oznacza, iż pracodawca także w odniesieniu do pracowników, o których mowa w art. 149 par. 2 posiada obowiązek prowadzenia karty ewidencji czasu pracy, tyle że bez konieczności umieszczania w niej informacji dotyczących godzin pracy pracownika. Warto wspomnieć, iż w wyroku z 19 maja 2004 r. (I PK 630/03, OSNP 2005, z. 3, poz. 37) Sąd Najwyższy stwierdził, że ustalenie ryczałtu za pracę w godzinach nadliczbowych zwalnia pracodawcę z ewidencjonowania czasu pracy wówczas, gdy pracownik świadczy pracę ponad normę czasu pracy. Treść uzasadnienia nie wskazuje jednak na celowe posłużenie się określeniem zwolnienia z ewidencjonowania czasu pracy, zamiast ewidencjonowania godzin pracy, a teza orzeczenia wydaje się jedynie brakiem konsekwencji terminologicznej w tym zakresie. Należy zwrócić uwagę również na fakt, że wśród pracodawców rozpowszechnione jest błędne przekonanie, jakoby rolę ewidencji czasu pracy spełniała lista obecności. Tymczasem niezwykle ważne jest rozróżnienie przyjętego u danego pracodawcy i określonego regulaminem pracy sposobu potwierdzania obecności w pracy (jednym z nich, aczkolwiek nie wyłącznym, jest właśnie lista obecności) od ewidencjonowania czasu pracy, które ma konkretny cel prawny, określony art. 149 oraz precyzyjnie ustaloną przez przepisy treść. ARKADIUSZ SOBCZYK radca prawny, Kancelaria Prawna Sobczyk i Współpracownicy w Krakowie Przygotuj się do stosowania nowych przepisów! Poradnik prezentuje praktyczne wskazówki, w jaki sposób dostosować się do zmian w podatkach i wynagrodzeniach wprowadzanych nowelizacją Polskiego Ładu. Tyko teraz książka + ebook w PREZENCIE
Prawidłowy proces produkcyjny i działalność urządzeń. Wskazać należy w tym miejscu, na orzeczenie Sądu Najwyższego z 29.09.1975 r. (I PRN 23/75, OSNC 1996 Nr 6 poz.144), gdzie wskazano, że o tym, czy praca ma charakter pracy wykonywanej w ruchu ciągłym, nie decyduje zarówno zakres wykorzystania mocy produkcyjnej zakładu pracy, możliwości produkcyjne pracownika, ale
W środkach masowego przekazu szeroko komentowano wprowadzenie minimalnej stawki godzinowej dla przyjmujących zlecenie lub świadczących usługi, która obecnie wynosi 13 zł brutto. W tym kontekście warto zwrócić uwagę, że wraz z wprowadzeniem regulacji dotyczącej minimalnej stawki godzinowej ustawodawca nałożył także obowiązek ewidencjonowania godzin pracy wykonywania zlecenia lub świadczenia usług, jak również rozszerzył uprawnienia kontrolne Państwowej Inspekcji Pracy (ustawa z dnia 22 lipca 2016 roku o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę oraz niektórych innych ustaw). Wymaga podkreślenia, że nowa regulacja dotyczy w szczególności samozatrudnionych. Ewidencjonowanie godzin pracy Z dniem 1 stycznia 2017 roku w celu umożliwienia kontroli zapewnienia minimalnej stawki godzinowej wprowadzono obowiązek ewidencjonowania czasu pracy wykonywanej w ramach umowy zlecenia bądź umowy o świadczenie usług. Ustawodawca nie przesądził przy tym jednoznacznie, w jaki sposób należy prowadzić ewidencję, dając tym samym stronom swobodę w tym zakresie. W myśl bowiem art. 8b ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 roku o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (dalej jako: „ustawa o minimalnym wynagrodzeniu”) strony powinny określić w umowie sposób potwierdzania liczby godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług. W przypadku gdy strony nie sprecyzują tego w umowie, przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi – w terminie poprzedzającym termin wypłaty wynagrodzenia – jest zobowiązany przedłożyć drugiej stronie w formie pisemnej, elektronicznej lub dokumentowej (np. wiadomości e-mail) informację o liczbie godzin, w trakcie których wykonywał zlecenie lub świadczył usługi (zob. art. 8b ust. 2 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu). Taki sam obowiązek ciąży na zleceniobiorcy (świadczeniodawcy) w sytuacji, w której umowa została zawarta ustnie, a zleceniodawca (świadczeniobiorca) nie potwierdził ustaleń co do sposobu potwierdzania liczby godzin pracy przed rozpoczęciem wykonywania zlecenia lub świadczenia usług (zob. art. 8b ust. 3 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu). Na marginesie wspomnieć należy, iż zgodnie z art. 8b ust. 5 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu, jeżeli kilka osób przyjmuje zlecenie lub świadczy usługi wspólnie, potwierdzenie liczby godzin pracy ma nastąpić odrębnie w stosunku do każdej z takich osób. Ustawa nie wskazuje formy ewidencji Jak wspomniano powyżej ustawa nie rozstrzyga, w jaki sposób należy prowadzić ewidencję. Jednak przy określaniu w umowie zasad potwierdzania liczby godzin pracy bądź też przy przygotowywaniu stosownej informacji dla zleceniodawcy (świadczeniobiorcy), należy mieć przede wszystkim na uwadze cel jej prowadzenia. Ewidencja bowiem ma umożliwić zweryfikowanie, czy uzgodniona kwota wynagrodzenia zapewnia zleceniobiorcy (świadczeniodawcy) za każdą godzinę wykonywania zlecenia lub świadczenia usług co najmniej minimalną stawkę godzinową. Przedsiębiorca lub inna jednostka organizacyjna, na rzecz której jest wykonywane zlecenie lub są świadczone usługi, ma obowiązek przechowywać dokumenty określające sposób potwierdzania liczby godzin wykonywania zlecenia lub świadczenia usług oraz dokumenty potwierdzające liczbę godzin pracy przez okres 3 lat od dnia, w którym nadszedł termin zapłaty wynagrodzenia (zob. art. 8c ustawy o minimalnym wynagrodzeniu). Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania godzin pracy Ustawa o minimalnym wynagrodzeniu przewiduje szereg przypadków, w których nie stosuje się jej przepisów o minimalnym wynagrodzeniu godzinowym, w tym tych dotyczących obowiązku prowadzenia ewidencji czasu pracy (por. art. 8 ust. 1 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu). Warto zwrócić szczególną uwagę na wyłączenie spod reżimu minimalnego wynagrodzenia godzinowego umów zlecenia i umów o świadczenie usług, przy których o miejscu i czasie wykonania zlecenia lub świadczenia usług decyduje przyjmujący zlecenie lub świadczący usługi oraz jednocześnie przysługuje mu wyłącznie wynagrodzenie prowizyjne. Zgodnie z definicją legalną zawartą w art. 8d ust. 3 ustawy o minimalnym wynagrodzeniu przez wynagrodzenie prowizyjne należy rozumieć wynagrodzenie uzależnione od wyników: uzyskanych przez zleceniobiorcę (świadczeniodawcę) w ramach wykonania zlecenia, świadczenia usług lub działalności zleceniodawcy (świadczeniobiorcy), takich jak: liczba zawartych umów, wartości zawartych umów, sprzedaż, obrót, pozyskane zlecenia, wykonane usługi, uzyskane należności. Obejście obowiązku ewidencjonowania czasu pracy W tym miejscu zasygnalizować należy, że niezbyt fortunne sformułowanie jednego z przepisów ustawy o minimalnym wynagrodzeniu w połączeniu z ukierunkowaną wykładnią umożliwia obejście obowiązku prowadzenia ewidencji czasu pracy przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi. Otóż, art. 1 ust. 1b lit. a) ustawy o minimalnym wynagrodzeniu stanowi, że przyjmującym zlecenie lub świadczącym usługi jest osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą, niezatrudniająca pracowników lub niezawierająca umów ze zleceniobiorcami. Osoba prowadząca działalność gospodarczą i zawierająca jakiekolwiek umowy ze zleceniobiorcami nie jest zatem przyjmującym zlecenie (świadczącym usługi), a więc w odniesieniu do niej nie stosuje się przepisów o minimalnym wynagrodzeniu godzinowym, w tym o obowiązku prowadzenia ewidencji. Ze względu na fakt, że przywołany powyżej przepis w żaden sposób nie różnicuje „umów ze zleceniobiorcami” poprzestanie wyłącznie na jego wykładni literalnej sugeruje, że w odniesieniu do osoby, która dla przykładu zleca księgowemu prowadzenie swoich spraw finansowych, nie powstaje obowiązek prowadzenia ewidencji czasu pracy. Powoływanie się na taką interpretację przepisów jest co najmniej ryzykowne, żeby nie powiedzieć nieuzasadnione. Interpretacja ta nie uwzględnia bowiem w ogóle wykładni celowościowej, w świetle której jasnym jest, że celem ustawodawcy było wyłączenie spod wymogu ewidencjonowania czasu pracy przedsiębiorców, którzy swoją działalność gospodarczą prowadzą przy znaczącym udziale pracowników bądź zleceniobiorców, a nie zaś osób pozostających na samozatrudnieniu. W tym kontekście podkreślić należy, że zgodnie z dyrektywami wykładni prawa nie można poprzestać wyłącznie na wykładni językowej przepisu, gdy nasuwa się podejrzenie, że jej wynik jest nieadekwatny do woli i celu ustawodawcy. Kontrola Państwowej Inspekcji Pracy oraz sankcje Należy podkreślić, że Państwowa Inspekcja Pracy od 1 stycznia 2017 roku – w związku z ustanowieniem minimalnej stawki godzinowej – zyskała nowe uprawnienia. Stosownie do treści art. 13 pkt 5 ustawy z dnia 13 kwietnia 2007 roku o Państwowej Inspekcji Pracy jej kontroli podlegają teraz także przedsiębiorcy albo inne jednostki organizacyjne, na rzecz których jest wykonywane zlecenie lub są świadczone usługi przez przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi – w zakresie wypłacania takim osobom wynagrodzenia w wysokości wynikającej z wysokości minimalnej stawki godzinowej. Ustawodawca przewidział także sankcję w postaci kary grzywny od zł do zł dla przedsiębiorców albo osób działających w ich imieniu za wypłacanie zleceniobiorcom (świadczeniodawcom) wynagrodzenia w wysokości niższej niż ta wynikająca z obowiązującej minimalnej stawki godzinowej. Brak sankcji za nieprzechowywanie ewidencji Co ciekawe, ustawodawca nie przewidział natomiast sankcji za nieprowadzenie (nieprzechowywanie) ewidencji czasu pracy, a więc dokumentacji potwierdzającej liczbę godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług. Tak długo jak organ kontroli nie poweźmie wątpliwości co do zapewniania przyjmującemu zlecenie lub świadczącemu usługi minimalnej stawki godzinowej za każdą godzinę wykonania zlecenia (świadczenia usług), tak długo zleceniodawca (świadczeniobiorca) nie powinien ponieść negatywnych konsekwencji nieprowadzenia (nieprzechowywania) wspomnianej dokumentacji. Kluczowe znaczenie wysokości całkowitej kwoty wynagrodzenia Oczywiście, należy przy tym podkreślić, że kluczowe znaczenie będzie miała całkowita kwota wynagrodzenia wypłaconego zleceniobiorcy (świadczeniodawcy) w przyjętym okresie rozliczeniowym. Innymi słowy, jeżeli globalne wynagrodzenie przyjmującego zlecenie lub świadczącego usługi jest na tyle wysokie, że nawet biorąc pod uwagę maksymalną (racjonalną) ilość godzin, w trakcie których mógłby – w przyjętym okresie rozliczeniowym – wykonywać pracę, gwarantuje mu minimalną stawkę godzinową za każdą taką potencjalną godzinę pracy, to przedsiębiorca nie powinien mieć żadnych kłopotów. Jak wynika bowiem z uzasadnienia ustawy nowelizującej, celem prowadzenia dokumentacji potwierdzającej liczbę godzin wykonania zlecenia lub świadczenia usług jest umożliwienie kontroli zapewnienia minimalnej stawki godzinowej zleceniobiorcy (świadczeniodawcy), a nie prowadzenie ewidencji „samej w sobie”. Na zakończenie zwrócić uwagę należy, że ewidencja czasu pracy zleceniobiorcy (świadczeniodawcy) może również stanowić ważki dowód na istnienie pomiędzy stronami umowy zlecenia (umowy o świadczenie usług) stosunku pracy, a tym samym może być wykorzystana przez zainteresowanego bądź inspektora Państwowej Inspekcji Pracy w postępowaniu sądowym o ustalenie istnienia stosunku pracy.
UNbM. działalność gospodarcza ewidencja czasu pracy
