Jod jest jednym z najważniejszych pierwiastków wpływających na prawidłową pracę tarczycy. Jego odpowiednie stężenie w organizmie wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego, termoregulację oraz metabolizm. Zapotrzebowanie na jod zależy od wieku, płci oraz stanu fizjologicznego. Sprawdź, które objawy mogą świadczyć o niedoborze treściFunkcje jodu w organizmie. Takie są objawy niedoboru joduZapotrzebowanie na jod Funkcje jodu w organizmie. Takie są objawy niedoboru joduJod uznawany jest za ważny pierwiastek wspierający prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Jego zawartość wynosi ok. 20-50 µg, a ponad 70 proc. znajduje się w komórkach tarczycy. Ten pierwiastek jest niezbędny do prawidłowej pracy tarczycy oraz produkowania przez nią hormonów: trójjodotyroniny (T3) oraz tyroksyny (T4). Ważną informacją jest to, że ich odpowiednie stężenie reguluje pracę ważnych narządów, w tym mięśni, serca, nerek oraz przysadki mózgowej. Te objawy mogą świadczyć o niedoborze joduJod w organizmie pełni również wiele ważnych funkcji, w tym: wspomaga pracę tarczycy, wpływa na prawidłową strukturę skóry, odpowiada za pracę układu nerwowego, utrzymuje metabolizm energetyczny na odpowiednim poziomie, ułatwia koncentrację i zapamiętywanie, wspomaga termoregulację organizmu. Zapotrzebowanie na jod Zapotrzebowanie na ten pierwiastek zależy od wieku, płci oraz aktualnego stanu fizjologicznego. Eksperci z Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego zalecają, aby dzienne spożycie jodu wynosiło: dzieci do 5. miesiąca życia – 110 μg, dzieci od 5. do 12. miesiąca życia– 130 μg, dzieci 1-6 lat – 90 μg, dzieci 7-9 lat – 100 μg, młodzież 10-12 lat – 120 μg, młodzież 13-18 lat – 150 μg, dorośli – 150 μg, kobiety w ciąży – 220 μg, kobiety podczas laktacji – 290 μg. Ze względu na możliwe szkodliwe skutki wynikające z przedawkowania jodem, ustalono również maksymalne dzienne dopuszczalne dawki jodu, które wynoszą dzieci 1-3 lata – 200 μg, dzieci 4-6 lat – 250 μg, dzieci 7-10 lat – 300 μg, młodzież 11–14 lat – 450 μg, młodzież 15–17 lat – 500 μg, dorośli – 600 μg, kobiety w ciąży – 600 μg. Warto zatem zadbać o prawidłową dietę, bogatą w produkty pochodzenia morskiego, głównie ryby słonowodne. Do najzasobniejszych źródeł jodu należy sól jodowana, która jest źródłem 2293 μg/100 g, jednak nie jest ona polecana osobom zmagającym się z nadciśnieniem tętniczym oraz obrzękami. Do innych źródeł jodu można także zaliczyć: dorsza – 135 μg/100 g, tuńczyka – 50 μg/100 g, łososia – 44 μg/100 g, płatki owsiane – 31 μg/100 g, śledzia – 30 μg/100 g, ser żółty – 30 μg/100 g, brokuły –15 μg/100 g, szpinak – 12 μg/100 g. Źródłem jodu jest również woda jodowana, która może dostarczyć nawet 150 μg/1l. Warto dodać, że pierwiastek ten obecny jest również w nadmorskim powietrzu. Polska jest krajem europejskim, który należy do obszarów łagodnego i umiarkowanego niedoboru jodu. Dobrym pomysłem na uniknięcie niedoboru tego pierwiastka jest spędzanie wolnego czasu na terenie tężni solankowych, ponieważ stanowią one jego źródło. W wielu badaniach zaobserwowano, że inhalacje z jodem powodują rozrzedzanie śluzu, co jest wskazane dla osób z chorobami górnego układu oddechowego. Dodaj firmę Autopromocja Bądź zawsze w formieMateriały promocyjne partnera

9 pierwiastków z 3